love my conutry!

Ik kan niet helder denken, zijn mijn gedachten vermoorden me.
Damn, ik schreeuw om hulp, maar niemand wil mij horen.
Voor alle gewoon lachen en te wijzen en praten,
Mensen vertrappen me neer als een fucking deurmat.
Ik bid mijn God op zijn eigen hemel
voor een keer, heb ik het leven op de bodem van Perch Bay.
Voor al mijn geesten, zijn ze mijn ziel
en vernietigen mijn dagen. Verdomme, ik wens je hier was!
Ik ben hier vast op aarde,
verslagen door hogere machten.
Om deze wereld verlaat, springend over het land.
Maar mijn vleugels brak, mijn geest was neuken.
Niemand wil begrijpen,
er is niemand die neemt,
hoe het voelt om alleen te wonen met gevoel,
alle haat me, ik heb nooit bemind.
De wind kan draaien, maar dat van te wachten!
Vandaag is het mogelijk ik ben moe van het vechten.

Kommentarer

Kommentera inlägget här:

Namn:
Kom ihåg mig?

E-postadress: (publiceras ej)

URL/Bloggadress:

Kommentar:

Trackback
RSS 2.0